Meginreglan um leysikælingu og beitingu hennar á köld atóm
Í köldu atómeðlisfræði krefst mikil tilraunavinna að stjórna ögnum (fanga jónatóm, eins og atómklukkur), hægja á þeim og bæta mælingarnákvæmni. Með þróun leysitækni er leysikæling einnig farin að vera mikið notuð í köldum frumeindum.
Á atómkvarða er kjarni hitastigs hraðinn sem agnir hreyfast á. Laserkæling er notkun ljóseinda og atóma til að skiptast á skriðþunga og kælir þar með frumeindir. Til dæmis, ef atóm hefur framhraða og síðan gleypir það fljúgandi ljóseind sem ferðast í gagnstæða átt, þá mun hraðinn hægja á sér. Þetta er eins og bolti sem rúllar áfram á grasinu, ef honum er ekki ýtt af öðrum kröftum þá stoppar hann vegna „mótstöðunnar“ sem snerting við grasið veldur.
Þetta er leysikæling atóma og ferlið er hringrás. Og það er vegna þessarar hringrásar sem atómin halda áfram að kólna.
Í þessu er einfaldasta kælingin að nota Doppler áhrif.
Hins vegar er ekki hægt að kæla öll atóm með leysi og "hringlaga umskipti" verður að finna á milli atómstiga til að ná þessu. Aðeins með hringrásarbreytingum er hægt að ná kælingu og halda áfram stöðugt.
Sem stendur, vegna þess að alkalímálmatómið (eins og Na) hefur aðeins eina rafeind í ysta laginu og tvær rafeindir í ysta lagi jarðalkalíahópsins (eins og Sr) má einnig líta á sem eina heild, orkuna magn þessara tveggja atóma er mjög einfalt og það er auðvelt að ná fram „hringlaga umskipti“, þannig að atómin sem nú eru kæld af fólki eru að mestu leyti einföld alkalímálmatóm eða jarðalkalíatóm.
Meginreglan um leysikælingu og beitingu hennar á köld atóm
Birtingartími: 25-jún-2023